Villa Borromeo
Villa Borromeo ma urok i prestiż jednej z najpiękniejszych willi neoklasycystycznych XVIII wieku w Lombardii, uznanej za pomnik narodowy, zbudowanej przez Piermariniego. Cała Villa, w której gościły ważne osobistości, takie jak Napoleon I i Joachim Murat, charakteryzuje się wyższą centralną bryłą, połączoną z dolnymi korpusami arkad.
Willa została zbudowana w 1765 roku przez architekta Francesco Croce (projektanta najwyższej iglicy katedry w Mediolanie) na polecenie rodziny Markizów D'Adda.
W 1781 roku markiz Gianbattista D'Adda powierzył przebudowę willi Giuseppe Piermarini , królewskiemu architektowi cesarskiemu, który zaprojektował teatr „La Scala” w Mediolanie i „Pałac Królewski w Casercie” pod Neapolem.
Piermarini zapożyczył schemat z późnobarokowej tradycji i połączył go z akcentem neoklasycznym .
Przykład stylu późnobarokowego można zauważyć na dziedzińcu publicznym, ogrodzeniu, dziedzińcu honorowym, U kształtnym planie piętra, ogrodzie tylnym.
Willa posiada 142 pokoje, w tym komórki lokatorskie i stajnie. Zajmuje powierzchnię zadaszoną o powierzchni ponad 5 tys. M2 i otacza ją 70 tys. M2 powierzchni parkowej, ozdobionej alejami obsadzonymi czcigodnymi grabami i lipami.
Miejscowy historyk Milani w swoich „Rocznikach miasta i parafii Cassano” wspomina, że 25 listopada 1807 roku gościem willi byli Napoleon I i Jaochim Murat.
Villa Borromeo przeszła w spadku z rodziny D'Adda do Borromeo pod koniec XIX wieku i była używana do II wojny światowej do wypoczynku i przyjęć, które często obejmowały gości królewskich wśród zaproszonych.
